Síðustu helgi spilaði ég á mínu fyrsta giggi í Danmörku en ég flutti þangað síðasta sumar. Giggið var að hita upp fyrir hinn þýska Manuel Tur og skemmtistaðnum Dunkel. Ég átti að byrja kvöldið klukkan 23 og spila til klukkan 01. Ég myndi seint kallast reyndur plötusnúður og í aðdraganda að þessu fór ég mjög mikið að spá í því hvernig maður hitar upp fyrir aðra og hvernig maður byrjar kvöld yfirhöfuð og langar mig að skapa smá umræður um það hér. Ég hafði áður lesið greinar um að hita upp á Beatportal og Resident Advisor og út frá þessum greinum og fyrri reynslu hef ég myndað mér ákveðinn gildi.
Passaðu hraðann á lögunum þínum.
Notaðu bpm mælinn sem er að finna á flestum mixerum og settu eitthvað hámark á hvað þú mátt vera að spila hratt. Ég reyni yfirleitt að halda mig undir 120 bpm til miðnættis og svo halda mig á bilinu 120-124 til klukkan 1. Ástæðan fyrir því að ég geri þetta er, að þó að ég geti hlustað á pumpandi teknó klukkan 14 á daginn á það alls ekki við um alla. Flestir sem eru á skemmtistað fyrir miðnætti eru þar ekki til að dansa heldur bara til að fá sér drykk.S kemmtistaður með tómt gólf og pumpandi tónlist þykir mér fráhrindandi
Forðastu stór breakdown.
Flest lög innihalda einhvers konar breakdown en stærðin á þeim er mismunandi. Þó svo að mér þykir stór breakdown oft mjög skemmtileg, finnst mér þau svolítið spari og reyni að fara pent með þau. Dansgólfið þarf að vera orðið nægilega sterkt til þess að breakdown virki.
Ég reyni yfirhöfuð að forðast stór og sterk lög með of mikilli uppbyggingu. Mér finnst þau gera dansgólfið vandræðalegt og sjálfur er ég lítið fyrir stórt sound snemma kvölds.
Go Deep but not to deep
Síðast liðinn misseri hafa allir verið að missa sig í vera deep og Detroit á því, þó að flest af þessu „neu deep“ sé drasl má finna ýmsar svoleiðis plötur í töskunni minni. Ég reyni þó að forðast það að nota þær snemma um kvöld.
Mínar upplifanir á skemmtistöðum hafa alltaf verið þannig að það er groovið sem grípur mig og dregur mig út á dansgólf og svo seinna (ef ekki mun seinna) er ég tilbúinn til að hlusta á eitthvað deep. Ég reyni samt alltaf að spila eitthvað óhefðbundið sem ég fíla á á milli 23-01.
Á ég að eltast við dansgólfið?
Fyrstu skiptinn sem ég spilaði var þetta svolítill stressfaktor. Ef fólk bað mig um óskalög átti ég þá að spila þau? Það fer auðvitað alveg eftir því hvað manneskjan er að biðja um. Ef hún er að biðja um tónlist sem maður fílar þá gæti verið gaman að spila óskalagið. En maður á ekki að ekki að þurfa að spila dót sem maður fílar ekki til að fylla dansgólfi. Ef maður fílar góða tónlist og spilar það sem maður fílar myndast yfirleitt stemmning. Sá sem ræður þig í vinnu á að vita hvernig tónlist þú spilar og promota kvöldið eftir því.
Óskalög?
„Hérna geturu kannski spilað eitthvað sem hægt er að dansa við“,“áttu ekki eitthvað með ABBA“. Ég hef mjög oft verið spurður að þessu og hef ekki ennþá fundið gott svar þannig að ég set yfirleitt bara með heyrnatól á hausinn og þykist ekki heyra í fólkinu. Hér má finna mjög góð svör við flestum heimskulegum spurningum sem fólk kann að hafa.
Í raun skiptir mestu máli að skynja stemmninguna. Mínar reglur nota ég meira sem viðmiðun en ekki fasta reglur. Ef það er kominn mega stemmning snemma þá spila ég auðvitað með því.
Það væri gaman að hvernig aðrir plötusnúðar tækla þetta verkefni.
Magnús Felix|magnusfelix@gmail.com
DansiDans.com - Raf- og danstónlist á Íslandi 
Þetta fer náttúrulega allt eftir samhenginu. Ef þú ert að fara að hita upp fyrir einhvern mega stuðbolta þá ferðu aðeins lengra, en ef þú ert að fara að hita upp fyrir einhvern soulful disco dj þá heldurðu þér massíft á mottunni.
Hvað varðar óskalögin þá þýddi, staðfærði og bætti ég við helvíti skemmtilegann lista með týpiskum óskalagatýpum. Listinn fór á plakat fyrir Kaffibarinn, og má einnig sjá á facebook grúppu Plötusnúðafélgas íslands – http://www.facebook.com/group.php?gid=252843338786
listinn:
Settu direct link í myndina sjálfa.
er ekki best bara að brosa, láta eins og maður hafi heyrt óskalagsbónina og halda áfram settið eins og ekkert hafi í skorist?
Jú það er líklega best kári.
Ég lenti í því þegar óli ofur var að spila á down under og það var bara 16 ára lið þarna og frekar súrt dansgólf, og ég ætlaði að biðja hann að spila eitt lag sem væri ekki alveg jafn súrt og hann var að mata smápattana með. Það var frekar erfitt að gera sig skiljanlegan í hávaðanum og hann sagði: Ég er bara techno dj. Ég brosti bara útí annað og fór á annan stað hehe.
@Kári Sniðug leið en óskalagafólkið mun þá bara snúa aftur enn reiðara.
Mér var einu sinni boðinn góður peningur fyrir að spila eitthvað með Stevie Wonder. Ég fann lagið og spurði síðan „kúnnan“ um peninginn áður en ég mixaði lagið. Hann rétti mér 5000 króna Monopoly seðil. Þá fann ég bara eitthvað annað lag og hann var hundfúll og mér var alveg skít sama um hann.
Það sem fólk leggur á sig fyrir óskalag er fáranlegt. Það er ekki eins og það þurfi að borga mér pening fyrir að spila Stevie.
Súrt! ég mótmæli! 🙂
hehehe mér fannst það allavega á þessum tímapunkti sem ég var þarna, en þú varst að spila fyrir fólkið sem er að sjálfsögðu gott og blessað.
Félagi minn kom með hugmynd, og hugmyndin var lítil tafla sem hægt er að skrifa á og stroka út eins og kennslutöflur, kanski á stærð við plötuspilara eða minni, setja svo lítinn lampa efst á hana svona eins og eru til fyrir bækur og hafa pennan í bandi og töfluna líka í bandi svo henni verði ekki stolið. Svo ef plötusnúður heyrir ekkert sem viðkomandi er að segja getur hann rétt honum töfluna, já eða ekki ef hann vill engin samskipti hafa við einstaklinginn.
Nokkuð viss um að það sé ekki hægt að græða nein ósköp á þessari hugmynd en mér fannst hún samt góð.
eflaust verið orðinn hundsúr á óskum um Rihönnu og félaga.. man allavega að súrasta lagið sem ég spilaði virkaði best!
Skemmtileg grein 🙂